Tiktok, wat kan ik ervan zeggen. Eerlijk gezegd niet veel, want ik ken het nauwelijks. Maar, ik las dat veel schrijvers die zelf een boek uitgeven gebruik maken van tiktok en dat het hen helpt hun lezers te bereiken. Auteurs als Colleen Hoover behaalde veel succes op tiktok en zij heeft op die manier duizenden boeken verkocht. Nog steeds twijfelde ik. Ik heb sowieso een soort haat- liefde verhouding met socialmedia. Het ene moment vind ik het inspirerend en het andere moment knal ik alles er een tijdje af om tot rust te komen. Dus nog een social account erbij? Waarom zou ik daaraan beginnen?
Tot ik in Schrijvenmagazine, een tijdschrift speciaal voor schrijvers, een artikel las over tiktok. Schrijvenmagazine is toch echt een gerenomeerd blad onder ons schrijvers en bevat veel waardevolle informatie.
Ik negeerde het kritische stemmetje dat mijn hoofd vulde met beperkende gedachten. Je bent te oud voor tiktok. Het is niet voor mijn generatie. Wie zit er nu op filmpjes van mij te wachten? Ach, ik had niets te verliezen, alleen maar iets te leren.
Ik maakte een account aan en speelde een beetje met filmpjes over lezen, schrijven, de honden en onze dagelijkse dingen. Gewoon om te ontdekken hoe tiktok werkte en of het bij me zou passen.
POV: you’re Dutch and there is a bit of ice…
Toen ging het vriezen. Wij wonen aan het water en op vrijdagochtend werd ik wakker van schaatsen die schrapend over het nog krakende ijs gleden. Onder de bruggetjes was het ijs nog niet eens hard, maar de eerste waaghalzen konden geen dag langer wachten. Op zaterdag kwamen de ijsmeesters, mijn man en ik, bijelkaar en we besloten dat het ijs voor de deur veilig genoeg was voor ons. Tenslotte waren er tientallen mensen ons huis al voorbij geschaatst zonder dat ze door het ijs zakten.
Het werd steeds gezelliger en wij wilden een kleine bijdrage leveren aan het winterse plezier. Mijn man zette onze JBL boxen buiten en samen maakten een playlist met kerstmuziek. George Micheal galmde zijn Last Christmas over het ijs en het werd steeds drukker. We keken toe hoe mensen vrolijk dansten, sleeden en schaatsten op de muziek. De één na de ander ging onderuit, nog onwennig op het ijs. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Het zag er zo leuk uit dat ik besloot er een filmpje van te maken. Een spontaan filmpje. Niet van top kwaliteit en ik had er geen seconde over nagedacht hoe ik het zou filmen. Onze oude boot lag treurig onder het ijs en het weer was niet helder.
Toch gebeurde het. Mijn filmpje ging viral! In de loop van zaterdag had ik al best veel kijkers en op zondag ging dat door. De aantallen bleven oplopen en ik kreeg heel veel lieve reacties, al hadden sommigen wat medelijden met mijn boot.
Het is nu maandag en de teller staat op 115.000 vieuws. Die aantallen lopen nog steeds op. Ik heb 11000 likes, 120 reacties en het filmpje is bijna 400 keer toegevoegd aan favorieten. Er is zelfs een Amerikaanse die het filmpje heeft gebruikt in haar tiktok. Heel bizar hoe tiktok werkt. Is het niet wonderlijk dat ik met 33 volgers zoveel mensen heb bereikt?
Het is hartstikke gaaf hoor, maar ik heb geen idee hoe ik dit verder kan gebruiken om straks mijn boek te promoten. Daar moet ik nog achterkomen. Of niet. Voor nu geniet ik als een echte ééndagsvlieg van mijn seven minutes of fame….
Speciaal voor jullie mijn beroemde filmpje op tiktok.
Marcia Schrijft 